Mamo Tato właśnie zostałem przedszkolakiem .Co to oznacza już wyjaśniam .

Pamiętajcie potrzebuje wygodnych ubrań , takich które nie będą mi przeszkadzały w zabawie  które sam ściągnę i ubiorę po spaniu lub toalecie.

Proszę o dodatkowe ubrania , które zostaną w szafce , czasem pędzel z farbą nie trafi na kartkę , a zupa udekoruje koszulkę , czasami zgubię drogę do łazienki albo się zapomnę w czasie zabawy.

Pamiętajcie podpisać ubrania i buty czasami się gubią a to ułatwi pani odnaleźć ich właściciela .

Przydadzą się wygodne kapcie ze sztywną podeszwą  , które nie spadną oraz zabezpieczą mnie przed wywrotką .

Lubię być punktualny jeszcze jestem mały , wyjdźmy z domu trochę wcześniej tak żeby się nie spóźnić , w przedszkolu jest tyle ciekawych rzeczy .

Nie martwcie się jestem niesamowicie dzielnym przedszkolakiem , i mimo tego że czasem popłynie mi łezka z oczu na pożegnanie , nie martwcie się to normalne , w końcu jestem jeszcze trochę mały .

 Adaptacja to trudny czas. Czas zmian dla dzieci, rodziców i nauczycieli. Od dzieci wymaga on nie tylko przystosowania się do nowych warunków otoczenia, poznania nowej organizacji dnia, zaakceptowania innej niż do tej pory pozycji społecznej – w przedszkolu przebywają przecież w licznej grupie rówieśniczej – ale przede wszystkim nierozerwalnie łączy się z rozstaniem z rodzicami.

Mamo! Tato!
Właśnie zostałem przedszkolakiem i potrzebuję waszego wsparcia:

• Mów pozytywnie o przedszkolu, ale nie idealizuj go zanadto. Przedstaw je jako przyjemne miejsce, w którym będzie spotykał się z rówieśnikami i uczył mnóstwa nowych rzeczy.
• Opowiedz dziecku o tym jak sam chodziłeś do przedszkola w dzieciństwie. Co wspominasz najmilej?
• Warto nawiązać kontakt z wychowawcą grupy. Nauczyciel chętnie poinformuje rodzica o tym, jak dziecko zjadało posiłek, jak się zachowywało, jak radzi sobie podczas zabaw z rówieśnikami.
• W żadnym wypadku nie straszmy dziecka przedszkolem, stosując ostrzeżenia typu: „Jak nie będziesz mnie słuchał, to w przedszkolu Cię nauczą” itp.
• Nie zmuszaj dziecka  do  tego by  zawsze  od razu opowiadało o tym, co wydarzyło się w przedszkolu. Z czasem maluch sam zacznie opowiadać o swoich przeżyciach.
• Jeśli to możliwe przez początkowy okres nie przychodź po dziecko jako ostatni.
• Początkowo odbieraj dziecko wcześniej i stopniowo wydłużaj jego pobyt.
• Zapewniaj dziecko, że wrócisz po niego, podając porę przybycia, np. po obiedzie. Niezwykle istotne jest spełnianie tych umów od samego początku. To budzi zaufanie i dziecku łatwiej rozstać się z rodzicem, który każdorazowo przychodzi po niego w ustalonym czasie.
• Nie przedłużaj pożegnań i nie roztkliwiaj się przy dziecku.
• Nie zabieraj dziecka do domu, kiedy płacze przy rozstaniu. Jeśli zrobisz to chociaż raz, będzie wiedziało, że łzami można wszystko wymusić.
• Pozwól dziecku zabrać do przedszkola ukochanego misia lub inną zabawkę. Dzięki temu nie będzie się czuło osamotnione.